ριβεκίτης

ο, Ν

(ορυκτ.) ορυκτό τής ομάδας τών αμφιβόλων, το οποίο απαντά, συνήθως, σε όξινα εκρηξιγενή πετρώματα, όπως είναι οι γρανίτες και οι συηνίτες.

[ΕΤΥΜΟΛ. Μεταφορά στην ελλ. ξεν. όρου, πρβλ. γερμ. Riebeckit, από το όνομα τού Emil Riebeck, Γερμανού εξερευνητή].